Η σχέση μας με την αντίσταση, είναι το μονοπάτι που ξεκινάει από το «ξέρω τι θέλω να κάνω» στο «να το κάνω».
Είναι εκείνη η στιγμή που ανακαλύπτεις την αλλαγή που θέλεις να κάνεις, που ξεκαθαρίζεις τους στόχους που θέλεις να πετύχεις. Την αλλαγή που γνωρίζεις ότι χρειάζεσαι.
Και μετά, ακολουθούν τα εμπόδια της αντίστασης.
Αναβάλλουμε, αποφεύγουμε, μουδιάζουμε, παλεύουμε «να κάνουμε». Τα παρατάμε, ξανά ξεκινάμε και ξανά τα παρατάμε. Και τότε ταυτιζόμαστε υπερβολικά με αυτόν τον αγώνα. Τα παρατάμε τελείως, τα αφήνουμε στην άκρη για όταν είμαστε έτοιμοι, αλλά αυτά μας κυνηγούν.
Σύγχυση ξανά και ξανά, τι ξέρω να κάνω, τι θέλω να κάνω, τι χρειάζεται να κάνω και τι κάνω στην πραγματικότητα.
Συχνά οι άνθρωποι παλεύουν με την πορεία από το «να ξέρεις» στο «να κάνεις». Αυτός ο δρόμος είναι στην πραγματικότητα η σχέση που έχουμε με την αντίσταση. Και μέχρι να δουλέψουμε πάνω σε αυτή τη σχέση, θα χρειαστεί να χτίσουμε την αυτοπεποίθηση μας και να θεωρήσουμε τον εαυτό μας υπεύθυνο των επιλογών μας και να συνεχίσουμε.
Επομένως, η σχέση που έχουμε με την αντίσταση, φανερώνει τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας.
Μέσα σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον συμβουλευτικής, μπορείς να αυξήσεις την αυτογνωσία και την αυτοπεποίθησή σου, να ξεκαθαρίσεις τα «θέλω» σου και να επιτεύξεις τους στόχους σου.
.